ಒಂದು ಗುರಿ, ಅಚಲವಾದ ವಿಶ್ವಾಸ, ಮತ್ತು ಅಂತಿಮ ಗೆಲುವಿನ ದೃಢತೆ. ಇವು ಭಾರತೀಯ ಕ್ರೀಡಾಲೋಕದಲ್ಲಿ ಎಂದಿಗೂ ಮರೆಯಲಾಗದ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಕ್ಷಣವೊಂದನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಕಥೆಗೆ ಅಡಿಪಾಯ. ಇಡೀ ದೇಶ ದಶಕಗಳಿಂದ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಚಿನ್ನದ ಕನಸನ್ನು ನನಸಾಗಿಸಿದ ಆ ಅಸಾಮಾನ್ಯ ಪಯಣದ ಕುರಿತು ಈಗ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳೋಣ. ಇದು ಭಾರತಕ್ಕೆ ಮೊದಲ ಒಲಿಂಪಿಕ್ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಚಿನ್ನದ ಪದಕವನ್ನು ತಂದುಕೊಟ್ಟ ಸಾಧಕನ ಕಥೆ. ಇವರೇ ಅಭಿನವ್ ಬಿಂದ್ರಾ.

1982ರ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ 28 ರಂದು ಉತ್ತರಾಖಂಡದ ಡೆಹ್ರಾಡೂನ್‌ನಲ್ಲಿ ಅಭಿನವ್ ಬಿಂದ್ರಾ ಜನಿಸಿದರು. ಕುಟುಂಬದ ಆರ್ಥಿಕ ಸ್ಥಿತಿ ಉತ್ತಮವಾಗಿದ್ದರೂ, ಅವರಿಗೆ ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಕ್ರೀಡೆಯೇ ತನ್ನ ಬದುಕಾಗಲಿದೆ ಎಂಬ ಕಲ್ಪನೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅವರ ತಂದೆ ಅಪಜೀತ್ ಬಿಂದ್ರಾ ಮತ್ತು ತಾಯಿ ಬಬಲಿ ಬಿಂದ್ರಾ. ಮನೆಯಲ್ಲೇ ನಿರ್ಮಿಸಲಾದ ಶೂಟಿಂಗ್ ರೇಂಜ್‌ನಲ್ಲಿ, ಹದಿಹರೆಯದಲ್ಲೇ ರೈಫಲ್ ಶೂಟಿಂಗ್ ಅಭ್ಯಾಸವನ್ನು ಆರಂಭಿಸಿದರು. ಆ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಬಹುತೇಕರಿಗೆ ಶೂಟಿಂಗ್ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಕ್ರೀಡೆಯಾಗಿ ಕಾಣಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ, ಅವರಿಗೆ ಈ ಕ್ರೀಡೆ ನೀಡಿದ ಏಕಾಗ್ರತೆ ಮತ್ತು ನಿಖರತೆಯ ಅನುಭವ ಬೇರೆ ಯಾವುದರಲ್ಲೂ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ.

ಕೇವಲ 15ನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದ ಸ್ಪರ್ಧೆಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸತೊಡಗಿದರು. ಇದು ಅಚ್ಚರಿಯ ಸಂಗತಿಯಾಗಿತ್ತೇ? ಅಥವಾ ಅವರೊಳಗಿನ ಪ್ರತಿಭೆಯ ಸೂಚನೆಯಾಗಿತ್ತೇ? 2000ರ ಸಿಡ್ನಿ ಒಲಿಂಪಿಕ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಭಾರತವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸಿದ ಅತ್ಯಂತ ಕಿರಿಯ ಕ್ರೀಡಾಪಟುಗಳಲ್ಲಿ ಇವರು ಒಬ್ಬರಾಗಿದ್ದರು. ಅಂದೇ, ಒಲಿಂಪಿಕ್ ಪದಕದ ಕನಸು ಅವರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಬೇರೂರಿತು.

ಪ್ರತಿ ಕ್ರೀಡಾಪಟುವಿನ ಹಾದಿಯಂತೆ, ಅಭಿನವ್ ಬಿಂದ್ರಾ ಅವರಿಗೂ ಸವಾಲುಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದ್ದವು. 2004ರ ಅಥೆನ್ಸ್ ಒಲಿಂಪಿಕ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ, ಇವರು ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಪ್ರದರ್ಶನ ನೀಡಿದರೂ, ಪದಕದ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿ ಎಡವಿದರು. ಫೈನಲ್ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದ್ದರೂ, ನಿರೀಕ್ಷಿತ ಫಲಿತಾಂಶ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ. ಇದು ನಿರಾಸೆ ಮೂಡಿಸಿತೇ? ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ. ಆದರೆ, ಈ ವೈಫಲ್ಯ ಅವರ ಛಲವನ್ನು ಇನ್ನಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಿಸಿತು. ಒಲಿಂಪಿಕ್ ಚಿನ್ನ ಗೆಲ್ಲಲೇಬೇಕು ಎಂಬ ದೃಢ ಸಂಕಲ್ಪ ಮತ್ತಷ್ಟು ಗಟ್ಟಿಯಾಯಿತು. ಈ ನಿರಾಸೆಯು ಅವರನ್ನು ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ಇನ್ನಷ್ಟು ಬಲಶಾಲಿಗಳನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿತು.

ಅದರ ನಂತರ, ಅಭಿನವ್ ಬಿಂದ್ರಾ ತಮ್ಮ ತರಬೇತಿಯನ್ನು ತೀವ್ರಗೊಳಿಸಿದರು. ವಿಶ್ವ ಚಾಂಪಿಯನ್‌ಶಿಪ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳನ್ನು ಗೆದ್ದು, ತಮ್ಮ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಸಾಬೀತುಪಡಿಸಿದರು. ಅಂತಿಮ ಗುರಿ ಮಾತ್ರ ಒಲಿಂಪಿಕ್ ಚಿನ್ನವಾಗಿತ್ತು. 2006ರ ಐಎಸ್‌ಎಸ್‌ಎಫ್ ವಿಶ್ವ ಶೂಟಿಂಗ್ ಚಾಂಪಿಯನ್‌ಶಿಪ್‌ನಲ್ಲಿ ಚಿನ್ನ ಗೆದ್ದದ್ದು, ಅವರ ಮುಂದಿನ ದೊಡ್ಡ ಸಾಧನೆಗೆ ಒಂದು ನಾಂದಿ ಹಾಡಿತು.

ಇತಿಹಾಸ ನಿರ್ಮಿಸಿದ ಕ್ಷಣ – ಬೀಜಿಂಗ್ 2008
ಆ ದಿನ, 2008ರ ಆಗಸ್ಟ್ 11, ಇಡೀ ಭಾರತೀಯ ಕ್ರೀಡಾ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಸುವರ್ಣಾಕ್ಷರಗಳಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲ್ಪಟ್ಟ ದಿನ. ಚೀನಾದ ಬೀಜಿಂಗ್ ಒಲಿಂಪಿಕ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ, 10 ಮೀಟರ್ ಏರ್ ರೈಫಲ್ ಸ್ಪರ್ಧೆಯ ಫೈನಲ್ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು. ಒತ್ತಡ ಅತಿಯಾಗಿತ್ತು. ದೇಶದ ಕೋಟ್ಯಂತರ ಜನರ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳ ಭಾರ ಅವರ ಮೇಲೆ ಇತ್ತು. ಆರಂಭಿಕ ಸುತ್ತುಗಳಲ್ಲಿ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಪ್ರದರ್ಶನ ನೀಡಿದ್ದರೂ, ಫೈನಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ಶಾಟ್ ನಿರ್ಣಾಯಕವಾಗಿತ್ತು.

ಅಂತಿಮ ಸುತ್ತಿನಲ್ಲಿ, ಕೊನೆಯ ಶಾಟ್. ಆ ಒಂದು ಗುಂಡು, ಭಾರತದ 28 ವರ್ಷಗಳ ಒಲಿಂಪಿಕ್ ಚಿನ್ನದ ಬರವನ್ನು ನೀಗಿಸಬೇಕಿತ್ತು. 1980ರ ಮಾಸ್ಕೊ ಒಲಿಂಪಿಕ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ಹಾಕಿ ತಂಡ ಚಿನ್ನ ಗೆದ್ದ ನಂತರ, ವೈಯಕ್ತಿಕ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಚಿನ್ನ ಒಲಿದಿರಲಿಲ್ಲ. ಆ ಕೊನೆಯ ಶಾಟ್, ಅತ್ಯಂತ ನಿಖರವಾಗಿ ಗುರಿಯನ್ನು ತಲುಪಿತು. ಫಲಿತಾಂಶ ಪ್ರಕಟವಾದಾಗ, ಇಡೀ ಕ್ರೀಡಾಂಗಣದಲ್ಲಿ ಸಂಭ್ರಮ ಮನೆ ಮಾಡಿತ್ತು. ಅಭಿನವ್ ಬಿಂದ್ರಾ ಒಲಿಂಪಿಕ್ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಚಿನ್ನದ ಪದಕ ಗೆದ್ದ ಮೊದಲ ಭಾರತೀಯ ಎಂಬ ಇತಿಹಾಸ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದರು. ಆ ಕ್ಷಣದ ಸಂತೋಷವನ್ನು ಪದಗಳಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವೇ? ಇಡೀ ದೇಶ ಸಂಭ್ರಮದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿತ್ತು.
ಚಿನ್ನದ ನಂತರದ ಪಯಣ – ಗುರುತು ಮತ್ತು ಗೌರವ
ಒಲಿಂಪಿಕ್ ಚಿನ್ನದ ನಂತರ, ಅಭಿನವ್ ಬಿಂದ್ರಾ ಕೇವಲ ಒಬ್ಬ ಕ್ರೀಡಾಪಟುವಾಗಿ ಉಳಿಯಲಿಲ್ಲ. ಅವರು ಭಾರತದಾದ್ಯಂತ ಒಂದು ಪ್ರೇರಣೆಯಾದರು. ಅವರ ಈ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಸಾಧನೆಗೆ ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರ ಖೇಲ್ ರತ್ನ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ನೀಡಿ ಗೌರವಿಸಿತು. ಲೆಫ್ಟಿನೆಂಟ್ ಕರ್ನಲ್ ಹುದ್ದೆ ಸಹ ನೀಡಲಾಯಿತು.

 ಆದರೆ, ಒಲಿಂಪಿಕ್ ಪದಕದ ನಂತರವೂ ಅವರ ಶ್ರಮ ನಿಲ್ಲಲಿಲ್ಲ. ಅವರು ತಮ್ಮ ವೃತ್ತಿಜೀವನದಲ್ಲಿ 150ಕ್ಕೂ ಅಧಿಕ ಪದಕಗಳನ್ನು ಗೆದ್ದಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ಅವರ ನಿರಂತರ ಸಮರ್ಪಣೆ ಮತ್ತು ಶಿಸ್ತಿಗೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿದೆ. ಹಲವು ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸ್ಪರ್ಧೆಗಳಲ್ಲಿ ಪದಕಗಳನ್ನು ಗೆಲ್ಲುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಿದರು. 2014ರಲ್ಲಿ ಕಾಮನ್‌ವೆಲ್ತ್ ಕ್ರೀಡಾಕೂಟದಲ್ಲಿ ಚಿನ್ನ ಗೆದ್ದು, ತಮ್ಮ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಸಾಬೀತುಪಡಿಸಿದರು.

ಅಭಿನವ್ ಬಿಂದ್ರಾ ಅವರ ಯಶಸ್ಸಿನ ಹಿಂದಿನ ರಹಸ್ಯ ಅವರ ಅಸಾಧಾರಣ ಮಾನಸಿಕ ಶಕ್ತಿ, ದೃಷ್ಟಿ ಮತ್ತು ಶಿಸ್ತು. ಪ್ರತಿದಿನ, ಪ್ರತಿ ಶಾಟ್‌ನಲ್ಲಿಯೂ ಪರಿಪೂರ್ಣತೆಯನ್ನು ಸಾಧಿಸುವ ಛಲ ಅವರಲ್ಲಿತ್ತು. ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ಸದೃಢವಾಗಿರುವುದು ಶೂಟಿಂಗ್‌ನಂತಹ ಕ್ರೀಡೆಯಲ್ಲಿ ಅದೆಷ್ಟು ಮುಖ್ಯ? ತಮ್ಮ ವೃತ್ತಿಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಗಾಯಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಿದರೂ, ಅವುಗಳನ್ನು ಮೀರಿ ನಿಂತರು.

ನಿರಂತರ ಅಭ್ಯಾಸ, ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾದ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಬಳಕೆ, ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ಕೋಚ್‌ಗಳ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿದ್ದು, ಅವರ ಯಶಸ್ಸಿಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಅವರ ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆ "ಎ ಶಾಟ್ ಅಟ್ ಹಿಸ್ಟರಿ" ಕೂಡ ಅನೇಕರಿಗೆ ಸ್ಫೂರ್ತಿ ನೀಡಿದೆ. 2018ರಲ್ಲಿ, ಅವರಿಗೆ ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಶೂಟಿಂಗ್ ಫೆಡರೇಶನ್ (ISSF) ನೀಡುವ ಅತ್ಯುನ್ನತ ಗೌರವವಾದ "ದಿ ಬ್ಲೂ ಕ್ರಾಸ್" ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಲಭಿಸಿತು. ಈ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ಪಡೆದ ಭಾರತದ ಮೊದಲ ಶೂಟರ್ ಎಂಬ ಹೆಗ್ಗಳಿಕೆಯೂ ಅವರದಾಯಿತು.

ಒಲಿಂಪಿಕ್ ಆಸೆಯ ಕೊನೆಯ ಆಟ – ರಿಯೋ 2016
ಬೀಜಿಂಗ್‌ನ ಯಶಸ್ಸಿನ ನಂತರ, ಅಭಿನವ್ ಬಿಂದ್ರಾ ತಮ್ಮ ಮುಂದಿನ ಒಲಿಂಪಿಕ್ ಕನಸನ್ನು ಜೀವಂತವಾಗಿರಿಸಿಕೊಂಡರು. 2012ರ ಲಂಡನ್ ಒಲಿಂಪಿಕ್ಸ್‌ಗೆ ಅರ್ಹತೆ ಪಡೆಯದಿದ್ದರೂ, 2016ರ ರಿಯೋ ಒಲಿಂಪಿಕ್ಸ್‌ಗೆ ಅರ್ಹತೆ ಗಳಿಸುವ ಮೂಲಕ ತಮ್ಮ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಪ್ರೂವ್ ಮಾಡಿದರು. ಇದು ಅವರ ಅಸಾಮಾನ್ಯ ಛಲಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿತ್ತು. ಒಬ್ಬ ಒಲಿಂಪಿಕ್ ಚಾಂಪಿಯನ್ ಆಗಿದ್ದರೂ, ತಮ್ಮ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಅವರು ಪ್ರತಿ ಬಾರಿಯೂ ಹೋರಾಡಬೇಕಿತ್ತು.

ರಿಯೋ ಒಲಿಂಪಿಕ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ 10 ಮೀಟರ್ ಏರ್ ರೈಫಲ್ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ ಅವರು ಪದಕದ ಸಮೀಪ ಬಂದು ನಿಂತರು. ಫೈನಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಅವರು ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಪ್ರದರ್ಶನ ನೀಡಿದರು. ಚಿನ್ನದ ಪದಕಕ್ಕಾಗಿ ನಡೆದ ಶೂಟ್-ಆಫ್‌ನಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಒಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಹಿಂದೆ ಬಿದ್ದರು. ನಾಲ್ಕನೇ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ತೃಪ್ತಿಪಡಬೇಕಾಯಿತು. ಪದಕ ಗೆಲ್ಲಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದಿದ್ದರೂ, ಆ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಆ ಮಟ್ಟದ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಲ್ಲಿ ಅಗ್ರ ನಾಲ್ಕರಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾನ ಪಡೆಯುವುದು ಸುಲಭದ ಮಾತಾಗಿತ್ತೇ? 

ಇದು ಅವರ ವೃತ್ತಿಜೀವನದ ಕೊನೆಯ ಪ್ರಮುಖ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಾಗಿತ್ತು. ಈ ಪ್ರದರ್ಶನ ಅವರ ಸಮರ್ಪಣಾ ಮನೋಭಾವಕ್ಕೆ ಮತ್ತೊಂದು ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿತ್ತು.

ಅಭಿನವ್ ಬಿಂದ್ರಾ ಅವರ ಕಥೆ ಕೇವಲ ಒಂದು ಚಿನ್ನದ ಪದಕದ ಬಗ್ಗೆ ಅಲ್ಲ. ಇದು ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ತನ್ನ ಗುರಿಯನ್ನು ತಲುಪಲು ಎಷ್ಟು ದೂರ ಹೋಗಬಹುದು ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿ. ನಿವೃತ್ತಿಯ ನಂತರವೂ, ಅವರು ಭಾರತೀಯ ಕ್ರೀಡಾಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೆ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. "ಅಭಿನವ್ ಬಿಂದ್ರಾ ಫೌಂಡೇಶನ್" ಮೂಲಕ ಯುವ ಕ್ರೀಡಾಪಟುಗಳಿಗೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಜೊತೆಗೆ, ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಕ್ರೀಡಾ ವಿಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಸಾರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಅವರ ಒಂದು ಸ್ಫೂರ್ತಿದಾಯಕ ಮಾತು: "ಗುರಿ ತಲುಪುವುದಷ್ಟೇ ಅಂತಿಮವಲ್ಲ. ಪ್ರತಿ ಬಾರಿ ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದಾಗ ಮತ್ತೆ ಎದ್ದು ನಿಲ್ಲಬೇಕೆಂಬ ತುಡಿತ, ಛಲವಿದೆಯಲ್ಲ ಅದುವೇ ನಿಜವಾದ ಯಶಸ್ಸು."

ಇವರ ಪಯಣ ಭಾರತದ ಹಲವು ಕ್ರೀಡಾಪಟುಗಳಿಗೆ ಕನಸು ಕಾಣಲು ಮತ್ತು ಆ ಕನಸುಗಳನ್ನು ನನಸಾಗಿಸಲು ಸ್ಫೂರ್ತಿ ನೀಡಿದೆ. ಅಭಿನವ್ ಬಿಂದ್ರಾ, ಭಾರತೀಯ ಕ್ರೀಡಾಲೋಕದಲ್ಲಿ ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಸ್ಮರಣೀಯರಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತಾರೆ.